Strona główna

Siedzielismy przy oknie. Mariola odsunela zaslone i wyjrzala na ulice. Spojrzalem i ja. Przed Lajkonikiem stal skuter. Stalismy przed moim domem. Przygladali mi sie uwaznie, jakby chcieli zobaczyc choc ulamek tego, co we mnie tkwi Zamknela znowu oczy i przez chwile sadzilam, ze jest zmeczona rozmowa. Nie powiedzial nic wiecej, a ja nie moglam pytac. No, nie moglam. Wyszedl ode mnie o jedenastej, przerazony ta pozna pora.